Οι δυσκολίες πολλές στην αρχή καθώς βαδίζαμε σχεδόν στα τυφλά, όμως η ανάγκη για κάτι το διαφορετικό και κυρίως η ανιδιοτελής προσφορά των συντελεστών του όλου εγχειρήματος, μικρών ή μεγάλων, βοήθησε να αποκτήσει πολιτιστική πνοή το άμοιρο αυτό πανεπιστήμιο.
Δε μπορώ να επεκταθώ σε περαιτέρω αυτοκριτική.Δε λέω πως εμείς ήμασταν άσφαλτοι απλά θέλω να πιστεύω πως η όλη προσπάθεια θα συνεχιστεί και την επόμενη ακαδημαϊκή χρονιά, με νέα πλέον πνοή αφού τα δείγματα από τη προσέλευση του κόσμου έδειξαν πολύ καλά στοιχεία.
Στόχος μας ήταν, είναι και θα είναι μια εναλλακτική πρόταση για τα βράδια της εβδομάδας μακριά από τα "συνηθισμένα".
Κοιτάζοντας το μέλλον, υπάρχουν σκέψεις για ακόμη πιο δημιουργικά πράγματα...
Είμαι αισιόδοξος καθώς πιστεύω πως θα τύχουμε ευρύτερης αποδοχής και με βάση την εμπειρία που αποκτήσαμε θα μπορούμε να πάμε σε άλλα μονοπάτια...ο καιρός θα δείξει....
Όπως όλα στη ζωή, έτσι και εδώ, κάνουμε ένα κύκλο, και γυρίζουμε πίσω.
Γυρίζουμε πίσω έτσι όπως ξεκινήσαμε.Ήταν το μελλοντολογικό θρίλερ 1984 το οποίο επιλέξαμε ως πρώτη ταινία καθώς ήταν το κλίμα της εποχής που επέβαλε κάτι τέτοιο.
Φτάνουμε τώρα εδώ, στο τέλος της διαδρομής και προβάλλουμε το ίδιο θέμα με μια διαφορετική κάπως ματιά, πιο αισιόδοξη ίσως καθώς ο καιρός πάλι το επιβάλλει.
Δε λέω περισσότερα καθώς τα έχουν πει καλύτερα άλλοι πριν από μένα και ας τους αδίκησνα μερικοί.
Προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας παραθέτω αυτούσια την ανάρτηση, ως είχε.
BRAZIL 21-5 21.00 Aμφιθέατρο Σαράτση
